Japonlar'la Türklerin ortak kültür noktaları

Japonlarla biz Türklerin bir çok ortak kültür noktamız var. Bir kaçını sizinle paylaşmak istedim.

1. Eve ayakkabıyla girmezler.
Pek temizlik yapıldığı söylenmez ama, eve saygılarından dolayı sokak ayakkabılarını
(Genkan) dedikleri kapı eşiğinde çıkartıp, çoraplarıyla veya ev terliğini giyip (Tadaima) yani ben geldim bizde (selamün aleyküm:) diyerek geldiğini belirtirler.
Markete de gidip gelseler kesinlikle bu kelimeyi kullanırlar. Japonlar'da Amerika, batı özentisi evet var ama ne hikmetse bu kültürlerinden biz türkler gibi vaz geçmiyorlar:) Bizim Türk dizi ve filmlerinde artık ayakkabı ile giriliyor evlere.
En fakir eve bile ayakkabı ile girmeleri çok komik:)

2. Yer Sofrasında yerler.
Japonlar yer sofrasına biz türkler gibi çok değer verilir.
Aileyi bir araya getiren bir eşyadan öte, aile bağlarını sımsıkı tutandır.
20. yüzyılda normal masa sandalye'de yiyenlere oranla, %80 üzerindedir.
Masa sandalyeyi daha modern, daha avrupai, yabancı arkadaş çevresi olanlar kullanıyor.
Bir japon evine gidin %100 japon kültürüyle yaşayan bir aile sizi yer masasında ağırlar. Ortam o kadar sıcak ve samimi ki kendinizi ailenizin evindeymiş gibi hissedersiniz.
Masa sandalyede ağırlandığın avrupai modern evde bu kadar rahatlığı asla bulamazsınız :)

3. Yer yatağı.
Japonların vazgeçemediği diğer en önemli kültürleride yer yatağıdır.
Bir japon evine değil 5 yıldızlı bir otele de gitseniz suit odalarda tutsanız japonyanın kültürü bu yer yataklarıyla karşılaşırsınız.
Yer yatağında yatamayan şimdiki nesil biz türkler işkence çekiyoruz bu durumda :)
Otel odası tutarken özellikle (betto) yani karyola diye belirtmekte bulunuyoruz mecburen :)
Yeni evlenen bir yeni gelin evine gidin ortada bir yer masası, yanında yer yatağı başka birşey yok :)) şaşırıyorsun ilk bakışta!
Bizde yeni evleneceksinde bir yatak, sehba, buzdolabı ve tv'le evleneceksin peh!
Ama japon kültürü bu işte şaşırmayacaksın.
Aslında suçları da yok canım herşey çok pahalı.

Japonya'ya ilk geldiğimizde 6 ay boyunca yerde bu yatakla yattık ve yer süngerinde oturduk.

4. Hamam ve kaplıcalar.
Güzel yurdum Türkiyem gibi Japonya'da kaplıca cenneti. Ve her mahallede hamam var.
Süleymaniyeli biri olarak çocukluğumdaki eski istanbul'da her mahallede vardı hamamlar.
Bekar japonlar evlerinde banyoları, şampuanı, havluları olsa da kesinlikle mahallenin hamamına gider yıkanır.
Belki bir rahatlama derler buna belkide hazır sıcak su, bol kese :) Saatlerce sıcak suda oturma, iki sohbet, muhabbet bilemeyiz ama bekar japon erkekleri bayılıyor mahalle hamamlarına.
Yaşlı teyzelerde öyle. Bazen bende gidiyorum teyzeleri görseniz oturmuşlar sıcak havuzlara komşusuyla başlamış muhabbete:) Hepside birbirini tanıyor ha!
Ben kalıyorum bir köşede, dinliyorum onları.
Bazen biri, olduğum bölüme geliyor selam veriyor, gülümseşiyoruz karşılıklı:) soruyorlar nerden geldiğimi, nereli olduğumu.
İki kelime japonca konuşunca aaaa çok güzel japonca konuşuyorsun, ahh ah ben yabancı dil öğrenemiyorum, kafam almıyor falanlar:)
Japonların %100 bütün evleri küvetlidir.
Çocuklar akşam okuldan döner dönmez ilk yaptıkları şey banyoya girmek. Anne küveti sıcak suyla doldurur.
İlk önce çocuklar küvetin kenarında kirini akıtıp küvete girip günün yorgunluğunu atar.
O su öylecek bırakılır. Üzerini kapağıyla örterek tabiki.
Akşam peşine baba gelir işten o da küvet kenarında sabunla kirini akıtıp küvete girip rahatlar.
En son anne girip yıkanır. Küvetteki sıcak suyu çamaşır makinesine döküp o günkü çocuklarla, babanın çıkarttığı kıyafetleri yıkar.

Bizim gibi haftalık biriktirip, bütün gün çamaşırla uğraşmazlar:)

5. Görücü usülü evlilik.
Şimdiki 20. Yüzyılda bu gelenek tükenmek üzere fakat, hala bu usülle evlenen bir kaç gençle karşılaşabilirsiniz.
50 yıl önce, japonya'da ki evliliklerin bir çoğu bu gelenekle olmuş.
Şuanın 70'li, 80'li yaşların teyzeleri görücü usülüyle evlenmiş. Türkiye'de neredeyse %50 bir kısmı hala bu gelenek sürdürülmekte. Japonya'da evlilik için aracı şirketler var. Evlenememiş, 40 yaş üstü kadın ve erkeklerin başvurdukları bir yer. Tüm sicilleri, bilgileri özenle toplanmış, şimdiki internetteki programlar gibi eşleştiriliyorlar. Bence internetten daha güvenli bu şirketler. Çünkü ortada canlı kefiller var.
Bizim ülkedeki gibi o saçma evlilik  programlarına çıkıp ben koca veya karı arıyorum, diye yırtınmıyorlar:)
Görücü usülü evlilik, iyi bir gelenek mi? Kötü bir gelenek mi?? Bilemiyorum.
Hatta bende görücü usülüyle evlendim:)