Japonca kursum bana çevre, japonca ve cesaret verdi.
Dili öğrendikçe, çevre yaptıkça yetinemiyordum.
Artık birşeyler yapmam, çalışmam gerek diyordum.
Eşimin çalıştığı yere gelen japon müşteriler türkçe öğrenmek istiyorum ama türkçe dersi veren bir kurs yok osaka'da diyorlarmış.
Eşim bana sürekli bahsediyordu bu konudan.
Ama ben yapamam, anlamıyorumki nasıl anlatayım diyordum.
Kursumdaki öğretmenlerimizin gruplarında Türkçe ders ve yemek dersi verdikçe cesaret topladım ve bir gün eşime 'ben türkçe dersi vermek istiyorum' dedim.
Nasıl vereceksin diye sordu?
Evdemi vereceksin, Eve mi gideceksin?
Ben de her ikisi de olur! Belki eve giderim. Ya onlar gelir yada bir orta yerde buluşuruz dedim.
Erkeklere asla izin vermem diye diretti:)
Tamam sadece bayanlara veririm diye söz verdim.
Çocuğun okulundan çok samimi bir arkadaşıma rica ettim. A4'den az büyük karton kâğıtlar buldum iki tane verdim eline.
Dedim Japonlara Türkçe dersi vericem bana bu kâğıtlara yazar mısın japonca?
Sağolsun çok güzel renklendirerek güzel bir dille iki kâğıtı da doldurup verdi elime.
Birini apartmanın giriş kapısına, diğerini de restoranın kapısına astık.
15 gün falan sonra eşim aradı beni sana bir öğrenci buldum. Tatlı bir kız türkçe dersi almak istiyormuş.
Çok sevinciliyim. Bir öğrenci bulmuşum:)
Çok sevinciliyim. Bir öğrenci bulmuşum:)
Hemen telefonumu ver dedim. Telefonunu da aldım ve buluşmak için randevulaştık.
Ocat'da ( Osaka Nambada bir Terminal ) buluştuk adı Junko çok Şirin bir kız.
Türkçe öğrenmiş az buçuk. İlk etapta tanışırken bana yardımcı oldu. Evde ders yapmaya anlaştık.
Yanımda koca koca iki Türkçe-Japonca ve Japonca-Türkçe sözlükler baş tacımdı:)
Tanışma'dan başladık selamlaşma, hal hatır sormalar vs devam ettik.
O kadarını önceki derslerimden tecrübeliydim:)
Yavaş yavaş seviye yükseldikçe ben zorlanmaya başladım.
Yavaş yavaş seviye yükseldikçe ben zorlanmaya başladım.
Bilmediğim o kadar çok kelime varmış ki!
Her ders öncesi günlerce hazırlansamda, notlar tutsamda, kâğıtları bassamda, kız hiç olmayan yerden soru soruyordu yüzüne bakakalıyordum:)
Ama baştan konuşuyordum tüm kızlarımla! Japoncam dört dörtlük değil. Bilmediğim çok şey çıkabilir diye. Onlarda biliyordu seviyemi.
Yaptığım ders notlarım dışında bir soru çıkarsa yada anlatırken farklı bir yerden girersem sözlüklerime sarılıyorduk karşılıklı:)
Bazen onlar bana birşey anlatmak istiyorlar ama anlamıyordum, Japonca- Türkçe sözlükten anlatıyorlardı.
Öyle böyle 50'yi geçkin öğrencim oldu inanır mısınız:)
Zamanlar, yıllar geçtikçe profesyonelleştim.
Artık sözlükleri kullanmıyordum. Her istediğimi anlatabilir, tarif edebilir duruma geldim.
Hatta ve hatta onların sayesinde japoncam öyle bir ilerlemiştiki japonca kursum bana yetersiz gelmeye başlamıştı.
Dil eğitimimi Kanji eğitimine çevirdim.
Japonca öğrenmek istiyorsanız kesinlikle içinde yaşamalısınız.
Kitaplardan, videolardan okuyarak, izleyerek, ezberleyerek öğrenilmiyor bu dil.
Kurstan çok çalışarak öğrenmiştim bu dili.
ders verirken kendin ogrenmisin :)
YanıtlaSil