Japonya'da ev kiralama işlemleri

Evettt japonya'ya geldiniz. Bir kalacak yer lazım değil mi? Zaten kalmak için geldiyseniz ya bir patronunuz vardır yada bir okul müdürünüz olmalı!

Siz yeni geldiginiz için tek başınıza ev tutmanızın mümkünatı yok!

Çünkü vizeniz daha bir yıllık, banka hesabınız yok, geleli 6 ayı geçmemiş ıvır zıvır vs.

Bir japon vatandaşı da olsa kefil istiyor ev sahipleri ve emlakçılar.

Osaka'ya gelen türkler, emlakçılardan önce benim telefon numaramı öğreniyor:)

Hiç tanımadığım onca insanla ev ev dolaşmışımdır.

Tanımıyorum ama arkadaş vasıtasıyla tanıştırılıp yardım talebinde bulunuyorlar.

Onca çeşit insanla tanışıp, boş günlerimi bu insanlara ayırdım, iş dönüşü evden önce emlaçıya uğradım, haftalardır o insanın içine sineceği, japonya'ya olmasa da evine daha çabuk alışıp adapte olmasını istediğim için sabırla onlarla dolaştım.

Asla unutmayacağım kötü bir anımda oldu.

Yine tanıdık vasıtasıyla adımı duymuş, telefonumu almış, bir an da bir telefonla "Merhaba ben türküm, eşim Alman. Swiss otel'e iş teklifiyle geldik.

Geleli 3 hafta oldu ama ben otel hayatından bıktım ev tutmak istiyorum. '......' Restaurantında şu isimli kişi sizin adınızı verdi bana yardımcı olabileceğinizi söyledi " diye konuşmaya başladı. Bende asla böyle madur bir türkü yalnız bırakamam!

Swiss otelle evim karşı karşıya. Hemen boş bir vaktimde evime davet ettim.

Güzel bir Türk kahvaltısı hazırlayıp ağırladım (Japonya'da en iyisi ne kadar olacaksa işte)

Şuan ismini hatırlayamadığım bayanla ve kızım o zaman 2 yaşındaydı dışarı çıkıp 3 tane farklı emlakçı ile görüşerek 3-4 tane daire gezdik.

Ben iki göz odaya 4 kişi sığıyorum, kadın iki kişiye 4 odalı ev arıyor.

Nede olsa Swiss otel karşılayacak kirayı ohhh misss:)

Tam 1 hafa boyunca 2 yaşındaki çocukla, iş ve ev işi arasında emlakçının her aramasında kadını arayıp ev ev dolaştık ve harika bir ev bulup anlaşma yaptık.

Swiss otel muhasebecisinin imza atması kalmıştı.

İki gün boyunca bayan beni hiç arayıp sormadı.

Acaba hastalandı mı? Hani akraba, ailesi yok zor durumda kalmasını istedim.

Sonuçta bir hafta boyunca birlikte yiyip, içmişliğimiz oldu!

40 yıllık hatırı olan kahvelerimiz, dostluğumuz oldu. Aradım Swiss otelin oda katını.

Resepsiyon çıktı direk. Dedim şu şu numaradaki sizin şu çalışan elemanızın eşini aramıştım?

Resepsiyonist demezmi onlar 3 gün önce işi bırakıp ülkelerine geri döndü!

Ben dondum kaldım! İnanamadım.

Bir insan bu kadar mı vefasız olur!

Gelme kapıma bir telefon aç bari!

Yapamıyorum buralarda dönüyorum diye helalleş.

Gerçekten de deli oldum. işimi gücümün arasında çocuğumla bir hafta peşinde dolaştım.

Yeri geldi yemeğimi geciktirdim yeterki bir Türk madur olmasın.

Bunun üzerine bir süre yanaşmadım kimseye.

Güvenim sarsıldı Türklere karşı.

Hani komisyon kârım olsa yada bir şey kazanacak olsam karşılığında buna üzülürüm.

Ama ben güveni, vefayı, dostluğu kaybettim.

Artık her neyse. Gelelim japon emlakçıların sistemine.

Her hangi bir emlakçı buldunuz açtınız kapıyı.

Sizi güler yüzle karşıladı bay/bayan eleman.

Hemen sizi oturduğu masaya davet ediyor. Oturuyorsunuz ve size niçin geldiğinizi soruyor.

Ev kiralamak için mi? Ev satın almak için mi?

Kiralamak istediğinizi belirtiyorsunuz.

Sizin önünüze bir form koyuyorlar.

Ad, soyad, telelefon numarası, mail adresi, kaç kişilik bir aile veya tek kişimi kalacak, kaç odalı daire olsun, klima, asansör, internet, balkon, güvenlik kodlu apartman kapısı, kablolu tv, wc/banyo ayrı ayrı mı olsun? veya bir olursa sorun olur mu?

Daha çok sayamadıklarım var formda.

Tek tek doldurup, işaretlemenizi istiyorlar.

Sonra önünüze bulunduğunuz şehir haritasını koyuyor. Bulunduğunuz bölgedemi? Yoksa başka bir semtde işe, okula yakın veya daha uygun kiraların olduğu bölgeyi seçmenizi istiyor.

Ben geldim geleli namba'dayım ayrılamıyorum.

Kiraları çok pahalı ve evleri çok küçük.

Büyük evlerde var ama ucuz ve küçük evlere göre iki kat daha pahalı.

Neysem haritadan bölgemizi de seçtik.

İstediğiniz oda sayısına göre size büssürü evler gösteriyorlar.

İçlerinden bir kaçını beğeniyorsunuz.

Sonra sizinle ilgilenen kişi hemen o dairelerin ev sahibini yada kapıcısını arayıp evin hala boş olup olmadığını soruşturuyor.

Hala boş olan evleri sizi gezdirmek için hemen gidip şirket arabasını otoparkdan alıp, emlak dükkânının önüne getirip sizide alıp götürüyor.

O gün o evlerden birini beğendiyseniz hemen geri dönüp işlemlere başlanıyor.

Beğenmediyseniz başka seçenekler aranıyor.

Olmadı kriterlerinizi veya kira limitinizi biraz daha yukarı çekmeniz isteniyor.

Fazla büyük isterseniz iki kat fazla kira ödemek zorundasınız.

Japon evlerin çoğunluğu tatamili zemine sahip. Temizliği çok zor birşey bu tatamiler.

Sedirden yapılmış, sürekli dökülen, dağılan birşey. Sevemedim bir türlü.

Japonların en bayıldığım icatları akıllı tuvalet kapakları oldu:)
Japon tuvaletleri kapalı bir kutu gibi.
Tek kişilik, zor sığarsın:) içeri girdinmi hoşgeldin der gibi otomatik açılan kapaklılarıda var :) bizimkisi hoşgeldin demesede oturağı sıcak tutan, otomatik temizleyenden :)
İnşallah Türkiye'de de çıkar bunlar.

Hele de kış günleri insanı hiç üşütmüyor:)
Ben en fazla 100 bin yen'lik (7,200 TL) kadar çıkabildim.
O da inanın bu ev kadar geniş ve güzel değil. 75'e buldum iki göz oda.
Onunla idare edicem artik . Oturma odası, yatak odası, amerikan mutfak, tuvalet, banyo hepsi bu kadar.

Bu arada ev aramaya çıkmadan hatirlat a yapayım, bir japon veya oturumu olan bir kefiliniz yoksa asla ev tutamazsınız. İlk yapacağınız şey bir kefil bulmaktır.