Bir japonla karşılaştığınızda selam verin, gülümseyin hafiften eğilin.
İlk karşılaşmanız da japonlar üzerinde iyi bir izlenim yaratmış olursunuz.
Tokalaşma, sarılma, öpüşme yok! Hafifçe eğilerek selam verilir, el teması yoktur.
Eğer bunlardan birini yaparsanız sizin için hiç de olumlu düşünmezler.
Aksine sizi laubali, samimiyetsiz ve seviyesiz olarak görürler.
Asla ilk tanıştığı kişinin elini sıkmaz, dokunmanızdan da hiç hoşlanmaz.
Tekrar görüşmeyi umut ediyorsanız tavsiyelerime uymanızı öneririm:))
Tanışmadığınız bir çocuğun başını okşadığınızda size çok kızar, bu onu küçümsemek demektir. Çok sevimli bir çocukla karşılaştınız ne yapmanız gerekir?
Hafifçe dizlerinizin üzerine çökün. Samimi ve sevimli bir gülücükle ona selam verin.
"Konnichiwa-こんにちわ" merhaba demeniz yeterli gelecek:)
Eğer ki çocuk size gülümsüyorsa anlayın ki çocuk sizi sevmiş ve kendine yakın görmüş.
Konuşmanıza devam edebilirsiniz:)
Eğer ki çocuğun suratı asılmışsa, gülmüyorsa hiç ısrar edip devam etmeyin..
Hemen ayağa kalkıp selam Bye Bye çekip gidin.
Bir çocuk güvenmediği hiçbir yabancıya cevap vermez. Hatta gülümsemez bile.
Çok ısrar ettiğinizi gördüğü anda ya etrafına huzursuz olduğunu belirtir, veya hızlıca o bölgeden ayrılmaya çalışır. Başınızı belaya sokmamak için sizde ordan hızla kaçın derim:))
İş hayatında tanışma faslı, ilk olarak karşılıklı "Meishi-名刺" Kartvizitler vererek başlanır.
Saygıyla selamlaşır ve eğilir, birbirlerine oturmak için yer gösterilir.
İlk önce misafirin oturulması beklenir. Misafir oturduktan sonra ev sahibide yerini alır.
İş arkadaşı, apartmandan arkadaş, okul arkadaşlar zamanla çok samimi olur.
Bu samimiyet'de emek ister, zaman ister, sabır ister.
Bunları sırasıyla sabırla tamamlayıp, 100 arkadaş edinip, zamanla bu 100 kişiden sadece 1 veya en fazla iki arkadaşla samimi selamlaşması yapabilirsiniz.
Buluştuklarınızda tokalaşmak, sarılmak, yanaktan öpme zamanı gelmiştir.
Artık türkiye'de alıştığınız samimi buluşmalar yapabilirsiniz:)
Buluştuğunuzda taa karşıdan el sallanır. Yan yana gelince OoOOiiiii diye bağırıp,
"Hisashiburi-久しぶり" ne zamandır göremiyorduk.
Çok özlemişim falanlar filanlar diye çığlıklar atılır:) sarılır ve yanakçıklardan öpüşülür :))
Benim tanıdığım 5 Japon arkadaşım Meksika'ya gitti ve orada insanlarla el sıkışabiliyorar. Ama Meksikalılar da çok yakınlıktan hoşlanan insanlar. Ornegin karşılaştıkları zaman sarılıp birbirlerini öperler. Onlar bunu yapmıyo çok şükür ki yalnızca uzaktan gülümseyerek el sıkışıyorlar. Sizce kabalık olmasın diye mi yoksa böyle istisnalar da olabilir mi? (Gerçi onlar iş için gitmişlerdi.) 15 yıldır oralarda yasayan bir hanım olarak yorumunuz nedir?
YanıtlaSilmerhaba,japonlar genellikle iclerine kapali bir millet.kendi ulkelerinde uygularlar bu kati kurallari.iclerine giren yabanciyi hemen benimseyemezler.arkadaslariniz baska bir ulke sinirlari icinde olduklari icin,o ortama ayak uydurma mecburiyeti goruyorlar kendilerinde.biz turklerde meksikalilar gibi icten selamlasmayi severiz.japonlar,turkiyeye geldiklerinde en azindan el temasinda bulunabiliyorlar.ama sizinde ayrintida belirttiginiz gibi is vesilesiyle gidilen bir yerde bu mecburiyet kesinlikle var:) sultan ahmetteki bir japon gelipde sizinle el temasinda kesinlikle bulunmazlar.
YanıtlaSilSizi yakından takip etmeye başladım. Japonlara karşı büyük ilgim var ve siz gerçektende kaydadeğer bilgiler paylaşıyorsunuz.
YanıtlaSil