Japonlarla tanışıp arkadaş olmak, dost olmak, kaynaşmak biraz güç..
Tanışırsınız ama kaynaşmaya sıra gelince bunda biraz mesafelilerdir..
Zaman ister ve samimi olup olmamaya onlar karar verir.
Siz ne kadar da bir japon arkadaşım olsun, gidip gelelim desenizde bunu karşı taraf istemedikçe asla olmaz..
Tanışıp ayakda iki muhabbet etmeyi severler.
Japon milleti arkadaşlık için, dostluk için emek vermez. Olsa da olur, olmasada olur gözüyle bakar.
Biz türkler 30 yıl geçse de, 50 yıl geçse de 3-5 yılda da olsa bir telefon eder, hal hatır sorarız.
Buluşmalara, ailecek görüşmelere nadir de olsa çabalarz. Arkadaşlığımız, dostluğumuz mezara kadar devam eder.
Menfaat ilişkileri yok mu? Tabiki de var!
Ama japon milleti kadar değil buna inanın.. Neysem bir şekilde arkadaş edindiniz.
Samimisinizde fakat muhabbet ederken bir sınır içinde konuşmayı sever japonlar.
Her soruya cevap almak mümkün olmayabilir. O yüzden ısrarla bir kaç kez soru sormayın.
Birşey sorduğunuzda hemen cevap veriyorsa tamam basit normal birşey sormuş olduğunuzu hem cevaplarından hemde gülümsemesinden anlarsınız. Fakat kem küm ederek cevap veriyorsa ve suratı düşmüşse sohbetten hiç memnun kalmadığını anlarsınız.
Genellikle'de bu son görüşmeniz olacaktır:))
Japonlar asla menfaati olmayan biriyle samimi olmaz..
Şu japonya'ya geleli belki bin tane dost edindim, samimi arkadaşım dediklerim oldu. Şuan bakıyorum da çevremde 5-6 kişiyi geçmiyor..O ders verdiğim öğrenciler, birlikte çalıştığım iş arkadaşlarım, aynı mahallede oturduğum komşularım şuan yok çevremde..
4 sene kebap dükkanı işlettik, bu dört yıl içinde yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmeyen insanlar şuan yok hayatımda. Japonya'da yaşayan %90 yabancıya sorun hepsi aynı şeyi söyleyeceğinden adım gibi eminim.
Sizden aldığını düşünen japon bir daha asla arayıp sormaz. Bir mesajı bile gereksiz görür.
Siz aradığınızda da neden arayıp sormuyorsun? Bilmeden birşey mi yaptım?
Dediğiniz de yok canım iş güç işte. Yorgunum o yüzden aramaya zaman bulamıyorum der.
Aslında sizinle arkadaşkende aynı iş'te çalışıyordu.
Aynı hayatı yaşıyordu. Bir daha siz arayana kadar yine arayıp sormaz.
Bu seferde siz aramadınızmı tüm bağlar kopar..
Bir japon kadınıyla sohbet ederken kesinlikle alamayacağınız cevaplardan biri de yaşıdır.
"ikutsu desuka?" kaç yaşındasın? Demek o kadının suratına küfür etseniz bu kadar bozulmaz:)
en nefret ettikleri şey yaş sorulmasıdır.
Bu soruyu saygısızlıktan sayarlar. Kendilerine ayıp edildiği hissine kapılırlar.
Bir japona aşağı yukarı 20-25 yaşına kadar yaş sorulabilir. Hala gençtir çünkü:)
25'inden sonra bu hatayı asla yapmayın. Ve bir japon kadınının yaşını asla tahmin edemezsiniz..
Okadar çok genç görünüyorlar ki 30 yaşındaki bir kadın 20 li gibi duruyor.
45 yaşındaki de en fazla 28-29 dersiniz:) evleneceği bir bayanın yaşını öğrenmeden evlenen varmı bilmiyorum:) belkide nikah işlemleri sırasında öğrenmiş olanlar vardır:) gerçi bu ciddi bir iş. Söyler evleneceği kişiye yaşını?? :)
Bir japon erkeğiyle konuşurken daha rahat sohbet edebilirsiniz.
Öyle çekineceği, kızacağı pek birşey olmaz. Size ayak uydurmaya çalışır.
Kadınları gibi pek kibirli olmaz. Şirket elemanları biraz burunları havada ama okadarcığıda olsun değilmi? :)
haaaa bu japon erkeklerin de bir iki sevmediği sorularda yok demeyelim.
En sevmediği soru da " Maaş "meselesidir..sohbet sırasında hiçbir kelime, hiçbir soru maaş meselesine gelip çatmaz!
Asla birbirlerinin maaşlarını merak etmezler.
Ayıp'tan sayarlar böyle bir soruyu..
Japon erkekleri için en büyük saygısızlık aldığı maaşı öğrenmek istemenizdir.
Aynı şirkette de çalışsa, aynı patrondan maaş da alsalar birbirinin ne kadar para aldığını kimse bilmez..
Çoğu japon kadını kocalarının ne kadar maaş aldıklarını bilmez desem inanırmısınız?
Eşlerine bile söylemeyi sevmeyen erkekler var..
Bir kaç arkadaşla konuştuğumuzda duyduğumda çok şaşırmıştım gerçekten eşinin ne kadar aldığını bilmiyormusun?
Keşke bende bilmesem diyorum bazen:))
Bir çorap bile alırken iki kere düşünüyorum.. Ya elimdeki para biterse?
Adam akşama para getiremezse? Diye düşünmekten cimri oldum çıktım..
Kültür meselesi ama Türklerin de yavaş yavaş böyle olduğunu düşünmeye başladım.Eski insan ilişkileri yok maalesef.Menfaati bitenin muhabbeti biter diye boşuna dememişler.Yazı çok güzel olmuş.Ellerinize sağlık.....
YanıtlaSilAynen türkiye'de çok değişmiş. Duygu istismarı tavan yapmış durumda..
SilValla bilmiyorum ama o kadar samimî değiller bizim gibi. Yani sizle iletişim kurmalarının nedeni genelde bir iş yaptırmak ya da kâr amacı oluyor. Sanırım son yıllarda bu da bizim sorunumuz oldu. Bayramdan bayrama belki de hiç. İnsanlarımız umursamaz oldu artık.
YanıtlaSilİçimi rahatlattığınız için çok teşekkür ederim. Benim de Japon bi arkadaşım sürekli kısa cevaplar veriyodu, ben de artık yazmayı bıraktım ve finalde engeli bastı. Kendimi suçladım, durdum. Yanıma geldiğinde daha başka şeyler de mi ikram etseydim ya da daha başka mı davransaydım diye kendimi yiyip durdum. Türklerle iş birliği yaptıkları Ertuğrul filmine de gitmemişti. Nedenini sorduğumda cevap vermeyişi, bunu politik olarak gördüğünü hoşlanmadığını gösteriyor besbelli. Çünkü Türkiye'deki diğer arkadaşları aşağı yukarı o kafadaydı. Cevap vermedikten sonra da engeli basmış.Alt tarafı bi soru yani büyütmenin ne manası varsa.. Artık içimde bi gram pişmanlık kalmadı cidden çok teşekkür ederim. Bizim hayalimizdeki gibi değiller işte. Hayat koşulları herkesi böyle yapmaya itiyor desek de... basit bi dostluk kurmak da bu kadar zor olmamalı yani bu çok zalimce..!!
YanıtlaSilDunyanin heryerinde ayni insanlar, anca size karsi menfaatsizce yaklasan size guzel davranan insanlar varsa onlara deger verin derim. oyle guzel insanlar var ama ben yine de hayvanlarin da bu yuzden cok sevilmeyi hakettigini dusunuyorum.
YanıtlaSilhay amk ya ben japonyada maaşlar yazıyorum bu bok çıkıyor
YanıtlaSil