Elli yıl öncesi kadınlarla şimdiki zamanın kadınlarının arasında dağlar kadar fark olan bir ülke JAPONYA.
Benim ülkemin kadınları... çok fazla değil! En fazla 10 yıl öncesi kadınlarla aynı kaderi yaşamış japon kadınları da. Japonya'da ataerkil toplumundan geliyor.
Erkekleri; Sert bakışlı, az konuşkan, evde höt dedimi ev halkını hizaya diken, evin ekonomisi tamamen sırtında olan..
Kadınları; Görevleri aynı bizim kadınlarımız gibi. Çocuk doğurmak, ev temizlemek, yemek yapmak, kocaya hizmet etmek..
Ne oldu da değişti bu düzen? Neden Japonya'da evlilik oranları düşük, boşanma oranları yüksek?
O zamanda eğitim vardı herhalde değil mi? Yoksa aynı bizdeki gibi erkekleri okutup, kız çocukları okumaz. Okuyupta ne olacak? Böyle mi dedi acaba ebeveyler?
Tabiki kız çocukları da okutulmuş okutulmasına ama erkek çocukları kadar da önem verilmemiş bu bir gerçek. Elli yıl öncesi Japonya'da da babalar otoritermiş. Evin hanımı ve kızı babaya hizmette kusur edemezmiş. Ama bir şekilde aşılmış bu kültür, gelenek, anane vs her ne denilirse işte..
Zamanla ülke savaştan çıkmış. Kendini Amerika'ya teslim etmiş. Sadece ve sadece eğitime ve geliştirmeye adamış bir ülkeye dönüşmüş. Ülke ekonomik olarak geliştikçe eğitim düzeyleri yüksekmiş. Kız çocukları da erkek çocukları gibi okutulmaya başlanmış. Birer meslek sahibi olmuş ve ekonomik gücü olan bir topluma dönüşmüşler.
Her ne kadar kadın toplumu hala iş ortamında ikinci planda olsa da büyük bir yer kaplar olmuş. Kadın çalışanı olmayan meslek grubu yok artık. Kamyon, tır şoförü, taksi şoförü, inşaat işçisi, hamal, güvenlik görevlisi her türlüsüne denk geldim.
Öyle dev gibi tırları süren kadınları gördüm ki aman allahım nasıl sürebiliyor bu dev gibi şeyi diyorum.
Kadınlar artık evin ekonomi yükünün yarısını üzerlerine almışlar. Japonya'da ortaokul biter bitmez, yani 15 yaşına basar basmaz iş hayatına atılmak serbest. İster hem çalışır hemde okuyabilir. İsterse okulu artık bırakıp tamamen iş hayatına atılabilir. Japonya'da lise ve üniversite okumak zorunlu değildir. Ortaokul mezunu oranları inanın çok fazla.
Bir kadının ekonomik gücü varsa bir erkeğe ihtiyacı da var mıdır sizce? Zaten boşanma oranlarının yüksekliği de bu değilmidir? Ne zaman ki kadın ekonomik gücüne sahip oldu, o zaman güçlü bir birey olduğunu farketti. Yalansa yalan deyin??
Japonya'da evli kadın sayısı bekar veya dul kadın sayısının %40 oranlarında. Bekarlık daha rahat. Kimseye hizmet etmek zorunda değilsin. Yorgun argın eve dönüp bir de evde hizmetçilik yapmak zorunda değilsin. Japon kadını; eve gidip ayaklarımı uzatıp keyfime bakayım diyor..
Bizim için, benim için evlilik kutsal bir müessese. Ama evlendiğin insanın kişiliğine bağlı. Mutsuzsan uzatmanın anlamı yok. Mutlu olmak için evlenmiyor muyuz? Mutlu bir evlilik geçirmeyeceksek neden evleniyoruz? Veya evlendiriliyoruz? Japon kadınları bu soruların cevabını bulmuşlar bence. O yüzden de erkek milletine bir gram ihtiyaçları da yok.
Bizim emektar, vefalı Türk kadınları gibi aman yuvam yıkılmasın, aman düzenim bozulmasın, aman evlatlarım için katlanmalıyım gibi düşüncelere sahip değil. Biraz bencil, biraz vurdumduymaz bir ırk bu millet..
Seveni damarına kadar seviyor. Sevgisi bitti mi de sokak köpeğinden farkın yoktur karşısında. İstemiyorum dedimi bitti, öldürsende bir daha bir araya gelemezsiniz. Bu kadar da inatçı bir toplum.
Bu arada bu yazımı genelleme yapıyorum diye algılamayın sakın! Bütünnnnn japon kadınları böyle demiyorum. Hani bir söz vardır ya "Coğrafya kaderindir" diye. Japonya içinde geçerli bu durum. Memleketinde senin kaderindir. Oturduğun şehirde, yaşadığın semtte, ailende..
Kırsal kesim hala eski toplum kurallarına uygun yaşıyor tabiki. Onlar hala büyük ev, kalabalık aile olarak yaşamlarını sürdürüyor. Hatta öyle güzel bir aile tanıyorum ki 20 senedir evlerine gider gelirim. İlk yıllar çocuklar küçüktü. Sofraya bir oturdukmu en az 15 kişi olurduk. Şimdi çocuklar okumak için evden ayrılmış ama hala büyükler birlikte. Gelin, kaynana, kayın baba, damat, kız, torun birlikte aynı çatı altında yaşıyorlar. Evden ayrılanlarda tatillerde eve dönüyorlar.
Not: bir sonraki yazım; "Japonya'da Boşanmış kadınların toplumdaki yeri " Kesinlikle okumanızı tavsiye ederim
Merhaba,aslında uzun zamandır instagram'dan ve buradan takip ediyorum. ancak yorum yazabildim. Öncelikle size çok geçmiş olsun. japon kadınlarının bencillikleri bir parçası keşke bizde olsaydı diye düşündüm. Ya da hayatımızı bu kadar koca ve çocuğun ayakları altına paspas etmeseydik. Kendimize biz değer verip kendimizi biz sevseydik.siz biz bu nesil 35/60) yaş arası nesil kayıp nesil maalesef. ''fedakarlığın'' nirvanasını yaşamış bir kayıp nesiliz maalef. Yazılarınız çok hoş yüreğinize sağlık
YanıtlaSil